İnsanlık maddi gelişimini teknolojik boyutuyla süratle ilerletirken, ahlaki çöküşünü de hızlandırmaktadır. Dünya devletleri arasında meydana gelen maddi refahtaki uçurumlar, ahlaktaki çözülme bunun bir göstergesidir.
Kimisi lüksün en zirvesini yaşarken, yedi yüz milyon insandan daha fazlasının açlıkla pençeleşmesi bunun bir kanıtıdır. Yine kimisi estetik cerrahiye milyonları verirken, bir başkası sağlık problemini halledebilmek için yeterli miktarda tedavi parasını bulamadığından hayata veda ediyor.
Hiç kimse doğacağı yatağı sipariş hakkına sahip değildir. İhtimal biz de bir gecekonduda doğabileceğimiz gibi kuş tüylü yataklarda da olabilirdik. O zaman maddi avantajı yüksek olarak hayata gözlerini açanlar, büyüdüklerinde düşkünleri, muhtaçları, çocuk yaşta hayat yükünü omuzlananları unutmasınlar.
Bu hallerini bir lütuf olarak görüp diğerinin sıkıntısıyla dertlenmelidirler. Unutulmamalıdır ki; temiz yürekler için bu kederlenme, tatlı bir ruhsal arınmadır. Yeryüzünde zulüm, işkence, açlık, hırsızlık, merhametsizlik, haksız kazançların, tecavüz ve şiddetin boy gösterdiğini görüyoruz. Bunlar göz önünde bulundurulduğunda değerler eğitimine katkı sunma adına yapılabilecek her çalışmanın ne kadar önemli olduğu anlaşılacaktır.
Zira insanlığın bu içleri karartan gidişatına dur deme adına yapılabilecek her çaba oldukça anlamlıdır ve desteklenmelidir. Tolstoy şöyle der: “Sakın ahlak kurallarını çiğnemeyiniz. Çünkü öcünü çabuk alır.” Çiçero bu durumu, “Memleketler parasızlıktan değil, ahlaksızlıktan çökerler.” diye ifade eder. Martin Luther ise, “Bir ülkenin geleceği ve ilerlemesi sağlam kalelere ve milli gelire değil, o insanların ahlak değerlerine bağlıdır.” demiştir.
