Acizan

Dünyadaki tüm lisanlar toplansa, bir şairin yürek dilinin, ilham dilinin zenginliğine yaklaşamaz. Çünkü etten ve kemikten ibaret olan insan, etten ve kemikten ibaret değil. İçimizde bir şey var, tatminsizlik boyutunun doruğuna kodlanmış bir şey. Ve itiraf etsek de etmesek de biz, arayışları hiç bitmeyecek zavallı çocuklarız.

Bu kitap bu aciz çocukların, lisanı halinin bir tercümanıdır.

Yalan

Sokak lambaları sönerken camda
Ay ışığı oynar yorgun odamda.
Sanki bir sırlı el gezer arkamda,
Hayalimden günü sildiğim yalan.

Boyu mu uzamış taşlı dağların?
Giysisi buzdandır kışlı dağların.
Yel savurur bağrı, yaşlı dağların,
İçinde kendimi bulduğum yalan.

Karanlık bir hayal doldu döşüme
Kimsecikler girmez artık düşüme.
İçimi dolduran bu son üşüme,
Ağladığım yalan, güldüğüm yalan.

Hicran yağmurundan hicran ıslanır,
Yalnızlık kıvranır, sükût uslanır.
Cümle âlem beni uzanmış sanır
Olduğum yalanda, öldüğüm yalan.