Bazen düşünüyorum da kaç hayat yaşasam tamam bitti artık diyebilirim? Öğrenmeye olan tutkum kaç kişilik hayata sığar? Ya da ne zaman yorulup tamam ben oldum, benden bu kadar derim? Her yeni günün yeni bir şeyler üretmek adına verilmiş bir hediye olduğunun farkındayım. Kendime yapacağım en büyük kötülüğün de bana verilen hediyeyi israf edip hiçbir şey öğrenmeden ya da öğretmeden geçirmiş olmak olduğunu biliyorum ve ona göre yaşıyorum.
Adı Adolya'da; bir evde çocuk olmuş, başka bir evde eş olmuş, anne olmuş, fakat bunlarla yetinmeyip her gün kendisine bir şeyler katmış, kendi başarısına imza atmış bir kadının hikayesini okuyacaksınız. Ve yolunu kaybeden birçok kadına yol göstermeyi görev edinmiş bir kadın. Mutlaka her okuyucu kendisinden bir şeyler bulacak ve sektöre yeni giren ya da girmek isteyen meslektaşlarıma ışık tutacak, birçok hedefi olan bu kitap en çokta her gün yenileri açılarak kafanızı karıştıran kurumlara gitmeden önce nelere dikkat etmeniz gerektiği ile ilgili de bilgiler edinmenizi sağlayacak.
Bu kitabı yazarken çok eskilere dönmek zorunda kaldım o dönemlerden kalan birçok travmayla yeniden yüzleştim, bazı satırlarında ağladım bazı satırlarında güldüm. Başa dönmemin en büyük faydası, o günden bugüne neler başardığımı görmek oldu. Hiçbir şey gizlemeden olduğu gibi yazdığım kitabımın sizlere de bir şeyler katarak iyi gelmesi dileğiyle...
