“Başka bir yaşam mı?
Gözümün önüne getiriyorum:
Bir adam kaza geçiriyor, örneğin bir araba kazası; yüzünde kesikler var, hayati tehlike yok, tek tehlike kör olma olasılığı. Bunu biliyor. Hastanede uzun süre gözleri sarılı yatıyor.
Konuşabiliyor. Duyabiliyor: Açık pencerenin dışında parkta öten kuşları, bazen uçakları, odadaki sesleri, gecenin sessizliğini ve sabahın ilk ışıklarının kurşunisinde başlayan yağmuru.
Koklayabiliyor: Elma püresini, çiçekleri, temizliğin kokusunu. Ne isterse düşünebiliyor ve düşünüyor... Bir sabah sargılar açılıyor ve gördüğünü görüyor; ama görebildiğini kimselere söyleyemiyor, hiçbir zaman.
Gözümde canlandırıyorum:
O günden sonraki yaşamını, iki çift gözün bakışı altında bile körü oynayışını, gördüğünden haberi olmayan insanlarla olan ilişkilerini, gördüklerini hiçbir zaman dile getirmemesinin toplumsal ve mesleki açıdan yarattığı olanakları, bir oyuna dönüşen yaşamını, bir sırrın verdiği özgürlüğü, vb.
Adı Gantenbein olsun.“
İsviçreli yazar Max Frisch, Adım Gantenbein Olsun’da modern çağ insanının kimlik arayışını, çok kimlikli Gantenbein aracılığıyla anlatıyor. Roman, toplumun kendisine yapıştırdığı etiketlerle boğuşan kahramanın farklı kimliklerle yer aldığı iç içe geçmiş öykülerden oluşuyor. Gerçek yüzleri görüp, kendi yüzünü koruyabilmek için kör gibi yaşamayı seçen Gantenbein’ın her değişik kimliğinde, kendi çevresinde bulunanlar da farklı bir kalıba dökülüyor.
Adım Gantenbein Olsun, rollerimizin ne kadarının gerçek, ne kadarının dayatılmış olduğunu düşündüren ve bunun yanı sıra zekice planlanmış kurgusuyla eğlendiren, derin bir roman.
