Akrabalar

“Hem bir insan hem de Petersburglu bir edebiyatçı olunabileceğini bana tek başınıza kanıtladınız.”
(V. G. Belinski’nin Panayev’e yazdığı 26 Nisan 1838 tarihli mektubundan)

“Panayev, gelecekte, bugu¨nku¨ yaptıklarından çok daha fazlasını ortaya koyacağa benziyor. (...) Her yeni öyku¨su¨, geçmiştekilerin tu¨mu¨nu¨ açık ara uzakta bırakıyor: parlak bir yeteneğin açık kanıtıdır, ancak henu¨z kendini belli etmemiştir.”
(1842 Yılında Rus Edebiyatı, V.G. Belinski)

Panayev, Akrabalar’da 19. yu¨zyıl Rus edebiyatında öne çıkan “gereksiz insan” tipine örnek bir kahraman yaratarak, onun ne gibi özelliklere sahip olduğu ve bu özelliklerini nereden kazandığı, aynı zamanda sorun olarak ortaya koyduğu kahramanın neye ihtiyacı olduğu u¨zerine du¨şu¨ncelerini kaleme alır. “Gereksiz insan” olarak Grigori Alekseiç’in iradesi su¨rekli olarak eylemle çelişir. Birçok şeyin hayalini kurarken eylemsizliğe saplanıp kalır. Aşkı yu¨ce bir duygu olarak göru¨p hayal du¨nyasında bu¨yu¨tse de bunu gerçekliğe dökemez. 19. yu¨zyıl başlarındaki Rus soylu yaşamının doğurduğu “gereksiz insan”ların bir örneğinin canlandırıldığı söz konusu metin aynı zamanda, İvan Turgenyev’in Rudin’inin önceli olarak da göru¨lu¨r...