“Annemin poposunu görebiliyorum.“
“Ben de.“
“Sallanıyor.“
“Sallanıyor, sallanıyor. Sallanıyor, sallanıyor. Sallanıyor, sallanıyor, bom,“ diye şarkı söylemeye başladı Maddy.
“Kes şunu!“ Gwen yatağın başucunda duran telefona gidip ahizeyi kaldırdı ve gözü gardırop aynasından yansıyan kendi görüntüsüne takıldı. Islak, hamile, eski püskü bir havluya güya sarınmış, orasını burasını inceleyerek neşeyle gülüşen iki çocuğunun arasında sıkışmış. Bunun bir resmini yapmalılar, diye düşündü. 21. yüzyılda Kutsal Anne ve Çocuk.
Sömestrin ilk günü.
Ev kadını anne Gwen’in Rob ile mutlu bir evliliği ve üç afacan çocuğu var. En büyük sorunları bazen durduğunda bile hareket etmeye devam eden poposu ve üreme organlarına meraklı küçük çocuğu; iki bomba haber mükemmel dünyasını altüst edene kadar.
Çalışan anne Alison, kendini kızına adamış biri ama annelikle kariyeri arasında koşturmak onu ayak parmaklarına kadar selülite boğduğundan, bir iguana kostümü yapması gerektiğinden ve sürekli baş ağrıları çektiğinden, daha büyük bir aile, onun yapılacaklar listesinde Yer Almayan tek şey.
Diğer anne Katherine, umursamaz, zengin ve görkemli gibi görünüyor. Aslında, kocası ona sadece birlikte katıldıkları sosyal ortamlarda dokunuyor... Çocukları ise Katherine’in varlığının neredeyse farkında bile değil.
Okul kapılarının önünde dedikodular alabildiğine yayılmış ve her taraf otomobillerle dolu. Ama bu üç farklı anne, ihtiyaçları olan tek şeyin yakın dostlar olduğunu anlamak üzereler.
Annelikle, yeni dostluklarla ilgili son derece sıcak, komik ve aynı zamanda da dokunaklı bir hikâye; bize hiç geride bırakmadığımız çocukluğumuzu hatırlatıyor.
