Aşık Tarzı Şiir Geleneği, yüzyılların deneyiminden süzülerek biçimlenmiş, belirli kuralları olan , şiirin kalıcı ve etkileyici özelliğinden yararlanarak nesilden nesile aktarılan bir değerler bütünüdür.
Bu geleneğin içerisinde yetişen aşıklar ise toplumun duygularını, düşüncelerini, aşklarını, sevinçlerini, acılarını, inançlarını, yaşayışlarını, tarihi, sosyal, ve kültürel konuları şiirlerinde yansıtan halk sanatçılarıdır.
Yakın dönem Aşık Tarzı Şiir Geleneği´nin ve Türk Halk Müziği´nin en önemli değerlerinden birisi olan Aşık mahzuni Şerif; gelenekten beslenen ve toplumsal şartlara göre modern bir perspektifle şekillenmiş ´´yeni aşık tipini´´ temsil etmektedir. Bu bakımdan Mahzunu, şiirleriyle ve bestelemiş olduğu türküleriyle gelenek içerisinde önemli bir yer edinen ve ayrıca birçok aşığı etkileyen bir ozandır.
1950'li yıllardan itibaren ülkemizde başlayan sanayileşme ve köyden kente göç olgusuna bağlı olarak bazı kırılmalara ve değişimlere uğrayan Aşık Tarzı Şiir Geleneği, 1960-1980 yılları arasında Türkiye´de baş gösteren toplumsal ve siyasi olaylardan etkilenmiştir.
Bu etkileri Aşık Mahzuni Şerif´in şiirlerin de görmek mümkündür.
Geleneğin yoğun olarak tekrara düştüğü bu dönemde kendine özgü bir üslup ile sanatını ortaya koyan ozanın yaşadığı dönemdeki sosyal ve siyasi olaylar, sanayileşme, göç, kentleşme, gurbet olgusu, askeri darbeler, gelir dağılımındaki adaletsizlikler ve işçi sorunları gibi konular; onun şiir evrenini ve şiirlerini ürettiği bağlamı belirleme noktasında bize yardımcı olmaktadır.
Dr. Yılmaz IRMAK´ın yoğun emek ve titiz bir çalışma ile ortaya koyduğu bu çalışma, Aşık Mahzuni Şerif´in şiirlerinin işlevini ve Aşık Tarzı Şiir Geleneği´nin yakın dönemdeki gelişimini ve dönüşümünü ayrıntılarıyla ortaya koymakta ve aynı zamanda ozan hakkında bugüne kadar hazırlanmış önemli bir başvuru seri olarak okuyucuya ulaşmayı hedeflemektedir.
