Aşık Veysel

Âşık Veysel

Ben giderim adım kalır / Dostlar beni hatırlasın dizeleri, Âşık Veysel’in vasiyeti gibidir.

Hemşerisi Hüseyin Cılga, bu vasiyeti yerine getirircesine, Âşık Veysel’le ilgili yazılmış kitaplara bir yenisini daha ekledi.

Âşık Veysel’in gözlerinin görmemesi O’nun gönül gözünün, sezgisinin herkesten daha iyi olmasına yol açmıştı. “Sezgi”, gerçeğin dolaysız, içgüdüsel bir biçimde kavranması demektir

Türk Halk Şiirindeki kendisinden önce gelen ve ustası sayılabilecek Pîr Sultan Abdal, Yunus Emre, Kul Himmet ve Karacaoğlan gibi şairleri çok iyi bilmesi; yaşadığı dönemin kültürünü sezgileriyle çok iyi kavraması; bilgisini kendisi ve başkaları için çok iyi kullanması O’nu bilge bir insan hâline getirmişti.

Âşık Veysel’i yakından tanıyan herkes O’nun konuşmalarının ne kadar ince anlamlı, zarif ve şakayla dolu olduğunu bilir. Hatta çok yakınları, O’nu hep, yaptığı esprilerle anarlar.

Bu kitap, O’nun bir filozofçasına söylediği: Güzelliğin on par’etmez / Bu bendeki aşk olmasa ya da bir başkaldırı niteliğindeki: Bu âlemi gören sensin / Yok gözünde perde senin / Haksıza yol veren sensin / Yok mu suçun burda senin gibi çok önemli dizelerinin yanı sıra yaptığı nüktelerle de anılmasına, sevilmesine yol açacaktır.

Sayın Cılga’yı kutluyorum. (Hami KARSLI)