Modern Çin’in bu¨yu¨k ustalarından Yan Lianke’nin, kendisinin ve ailesinin hayatlarını merkeze aldığı, atalarına hu¨rmetlerini sunduğu çok özel bir anı kitabı Babamın Kuşağı ve Ben.
Babasının ve amcalarının ölu¨mlerinin akabinde, onların anısına yazması gerektiğine inanan Yan Lianke, anlatıya kendi çocukluğundan ve yazar olana kadar çektiklerinden başlıyor: Oğlan çocuğunun ablasıyla, köylu¨ çocuğun şehirli çocukla rekabeti, hasatta toprakta gurbette taşocağında işçiliğe, çimento fabrikasından askeriyeye durmaksızın çalışırken romanlarını yazarak nasıl yazara dönu¨ştu¨ğu¨nu¨ anlatıyor.
Ama daha bu¨yu¨k bir anlatı, minnet borcunu göstermeye çalıştığı babasının kuşağı hakkında: Kendisinin zayıf sağlığına rağmen ailesi ve hasta bu¨yu¨k kızı için her tu¨rlu¨ fedakârlığı yapıp erkenden göçen babasını; köyu¨n en itibarlı evini inşa etmesine rağmen kumar illetinden kurtulamayan bu¨yu¨k amcasını ve köyu¨n dışında çalışan ilk insan olan, bu nedenle “boyun eğmiş” ve “arada kalmış” dördu¨ncu¨ amcasını anlatırken, yoksulluğun, köylu¨lu¨ğu¨n, emekçiliğin, aile değerlerinin gerçekçi ve melodramatik bir tahlilini ortaya koyuyor, ne fedakârlıkların bizi bugu¨ne getirdiğini gösteriyor.
“Babamın Kuşağı ve Ben kader, değişim, mutluluk hakkında ve Yan’ın deyişiyle ‘hayat’la ‘yaşama’yı karşılaştıran uzun terennu¨mler içeriyor... Bu temalara ve fikirlere can veren Yan’ın izlenimci aile biyografisi tarzı... Zamanın çöku¨şu¨yle, bu Proust’u andıran yöntem sık sık Yan’ı ve okuru kendisiyle yu¨z yu¨ze bırakıyor.” –SOUTH CHINA MORNING POST
“Bir ömu¨r boyunca çocukları için geleneksel evler inşa eden, kızları için çeyiz sağlayan [Yan’ın] babaların kuşağına bir ağıt. Başardıklarında, du¨nyaları hızlı değişimle ellerinin arasından kayıyor...” –ISABEL HILTON, FINANCIAL TIMES
