Çalışmada, bankacılık zimmeti suçu, konuya ilişkin yasal düzenlemeler, doktrindeki görüşler ve uygulamaya ilişkin Yargıtay kararlarına yer verilerek, teori ve uygulamaya ışık tutacak biçimde ele alınmıştır.
Çalışmanın genelinde, halen yürürlükte bulunan 5411 sayılı Yasadaki düzenlemeler esas alınmış ancak; paralel düzenlemeler nedeniyle TCK'daki zimmet suçuna ilişkin hükümler, aradaki benzerlik ve farklara da değinilerek açıklanmıştır. Yine mülga 4389 sayılı Yasanın konuya ilişkin hükümlerine de yer verilmiştir.
Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, banka kavramı, türleri ve kuruluşu, faaliyetleri, banka ile müşteri arasındaki ilişkinin niteliği ve kredi sözleşmeleri ile ekonomik suç kavramı üzerinde durulup, tarihsel sürece değinildikten sonra, suçla korunan hukuki değer ve suçun unsurları ayrıntılı olarak incelenmiş; ikinci bölümde suçun özel görünüş şekilleri, suç ve cezaya etki eden nedenler, yaptırım ve zamanaşımı ile kovuşturmaya ve infaza ilişkin hükümler; üçüncü bölümde ise bankaların kredi işlemleri ve zimmet suçu, benzer suçlarla karşılaştırma ve lehe kanun'un uygulanması konuları alt başlıklar halinde ele alınmıştır.
İlgili bölümlerde ele alınan konulara ilişkin TCK’daki genel hükümlere değinilmiş, ikinci bölümdeki soruşturma ve kovuşturmaya ilişkin açıklamalar sırasında Bankacılık Kanunu'ndaki özel soruşturma ve kovuşturma hükümleri, bilirkişilik kurumu üzerinde durulduktan sonra bu suç bakımından önem arz eden CMK'daki usul hükümlerine yer verilmiştir.
5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 160. maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen nitelikli zimmet suçu özel olarak ele alınmıştır. Ayrıca, her bölümdeki açıklamalarda maddenin üçüncü fıkrasında düzenlenen varsayımsal zimmet suçuna özel olarak değinilmiş, her bir kurum bakımından bu suçun arz ettiği özellikler ortaya konulmuştur.
