Bu kitabın yazarı, yurtdışı bir görevden sonra, üç ay süre ile görev yaptığı Bankalar Yeminli Murakıpları Kurulu Başkanlığından kuruluşu sırasında Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu üyeliğine atanmıştır. Kurul başkanlığına eski Maliye Bakanı Zekeriya Temizel, ikinci başkanlığına TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu eski başkanı Biltekin Özdemir, öteki üyeliklere Bankalar Yeminli Murakıpları Kurulu eski başkanlarından Ural Şekerci, eski T. İş Bankası genel müdür yardımcılarından ve iş adamı Halil Yetkin, Hacettepe Üniversitesi öğretim üyelerinden İngilizce işletme bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. Bilge Hacıhasanoğlu, Gazi Üniversitesi Prof. Dr. Kemal Çevik ve Selim Servet Taşdelen atanmışlardır. Bir hazırlık döneminden sonra Kurum personelinin ücretlerini o sırada aldıkları düzeyden aşağıya düşüren kararnameden ötürü çıkan sorunlar aşılmış ve Kurum, güç de olsa 31 Ağustos 2000’de faaliyete geçmiştir. BDDK’nun kriz üzerine göreve çağrılan eski Dünya bankası çalışanlarından Kemal Derviş ile ilgilendirilmesi nedeniyle 2001 Martında BDDK başkanı Zekeriya Temizel istifa etmiş, yerine bankacı Engin Akçakoca atanmıştır. Bu arada Türkiye’de Şubat krizinin etkileri sürmekte IMF ile birlikte yeni önlemler alınmaya çalışılmaktadır. Hükümetin 14 Nisan 2001 tarihli Güçlü Ekonomiye Geçiş Programında dört ana dalda on beş yeni yasa çıkarılması hedeflenmiş, bankaların mali bünyelerinin sağlıklı bir yapıya kavuşturulmasının mali piyasaların ve reel sektörün istikrarı bakımından büyük önem taşıdığı; bu kapsamda öncelikli olarak Bankalar Kanununda değişiklikler öngören yasal sürecin başlatıldığı belirtilmiştir. Programın özel bankalar başlıklı kırkikinci maddesi, yaşanan krizlerden olumsuz yönde etkilenen bazı özel bankaların bir an önce sağlıklı bir yapıya kavuşmalarını sağlayacak düzenlemelerin başlatıldığını ifade etmekle birlikte başlık altında yer alan hiç bir önlem Bankalar Kanununun değiştirilmesini gerektirir nitelikte değildir. IMF programı desteklemek için yapısal reformlar yapılmasını ve bu arada Bankalar Kanununun değiştirilmesini istemiş ya da programın içerisine, bu koşul yerel unsurlar tarafından yerleştirilmiş ve yasa değişikliğinin programın çok önemli ayaklarından biri olduğu ve önemli reformlar içerdiği ileri sürülmüştür. Nitekim zamanın ekonomiden sorumlu Devlet Bakanı Kemal Derviş Bankalar Kanunundaki değişikliklerin çok önemli olduğunu defalarca basına açıklamıştır. Tasarı, 12 Mayıs 2001’de rekor hızı ve 4672 sayı ile yasalaşmış ve 29 Mayıs 2001’de yürürlüğe girmiştir.
4672 sayılı yasanın önemli yeniliklerinden birisi de TBMM Genel Kurulunda üçü Anavatan, biri DSP ve biri de MHP’den beş milletvekilinin verdiği önerge ile görüşme açılmaksızın kabul edilen geçici bir madde ile bağımsız kurulun üyelerinin görevine son vermek olmuştur. Söz konusu altı üyeden biri tekrar üyeliğe atanmış; dört üye, Ural Şekerci, Halil Yetgin, Prof Dr. Bilge Hacıhasanoğlu ve Servet Taşdelen kamuoyuna bir açıklama yapmışlar ve emsali görülmemiş bu uygulamanın hukuk yolu ile yok sayılmasını sağlamak üzere Anayasaya aykırılık savını Anayasa Mahkemesine götürmesi istemi ile Danıştay’a başvurmuşlardır. Madde gereğince yerlerine atama yapılarak görevlerinin sona erdirildiğine ilişkin Bakanlar Kurulu kararının Resmi Gazetede yayımlandığı 13 Haziran 2001 tarihinde Danıştay’a açmışlardır. Dava dilekçesi, görevden almanın idari işlemle yapılmadığı ve yasama tasarrufu ile gerçekleştirildiği, bu hususun Anayasanın kuvvetler ayrılığı ilkesine aykırı olduğuna dayandırılarak dosyanın def’i yoluyla maddenin Anayasa Mahkemesine iptali için Mahkemenin başvurmasını sağlanmasına dayandırılmıştır. (Konunun ayrıntısı, 2002 yılında yayımladığım Bankalar Kanunu Şerhi adlı kitabın 776. ve izleyen sayfalarında yer almaktadır).
