8. yüzyıl, Avrupa tarihi için ekonomik, siyasi, kültürel ve dini perspektiflerde değişimin ve dönüşümün yaşandığı bir dönemi temsil etmiştir. Özellikle Vikinglerin tarih sahnesine çıkışı ile birlikte bu değişime ve dönüşüme dair göz ardı edilemez yansımaların söz konusu olduğu düşünülmektedir. Vikinglerin tarih sahnesine çıkış nedenleri arasında farklı yaklaşımlar mevcuttur.
Nüfus, doğal faktörler, zenginlik arayışı, gemicilik/denizcilik alanındaki hamleler, bu manada ön plana çıkan tartışma alanları olarak görülmektedir. Ancak nedenlerin yanı sıra önem arz eden sorunsal, Vikinglere Avrupa tarihi nazarında nasıl yaklaşıldığı hususudur. Nitekim bu yaklaşımda Avrupa adına tehdit olarak görülen diğer topluluklarda ve aktörlerde de olduğu gibi “öteki”/”barbar” algısı ve imajının yoğun şekilde kullanıldığı ve kurgulandığı bilinmektedir. Esas itibariyle Antik Yunan’dan Roma’ya ve Orta Çağ’dan bugüne değin “öteki”/“düşman”/“tehdit” algısı ve imajı çerçevesindeki “barbar” nitelendirmesi Avrupa adına sıklıkla kullanılan bir yaklaşım olmuştur. Bu yaklaşım, bir bakıma kültür tanımlamaları ve kimlik inşaları açısından doğal kabul edilebilir. Ancak diğer toplulukların tamamen düzensiz, istikrarsız ve ilkel bir yaşam tarzına sahip olduklarını göstermez.
Nitekim bu çalışma da bu sav üzerinden hareket edilerek oluşturulmuştur. Viking tarihi incelendiğinde kendilerine özgü mitolojileri, yaşam tarzları bulunan bir toplulukla karşılaşılmaktadır. Özellikle ekonomik ve ticari alan açısından da düzensiz, istikrarsız ve tamamen içe kapanık bir yapının söz konusu olmadığı görülmektedir. Arkeolojik verilerden hareketle tarım, hayvancılık, avcılık alanlarında coğrafi şartlara uygun bir sistematiğin olduğu ve ticaretin de göz ardı edilemez bir faktör olduğu vurgulanmalıdır.
