Ben Hiç Kimse

Ben şu Galata Köprüsü’nde
Akşama kadar tek bir balık bile
Tutamayan o yaşlı adamım
Küflenmiş anılara takılıp duran oltamı
Her seferinde tekrar atıyorum denize
Ben bilmem öyle puronun falan tadını
Ben sigarasıyla birlikte yanan adamım
Çakmağım da yok, kibritim de
Paket de taşımıyorum cebimde
Ben üçüncü sınıf tütünden sigarasını
Yüreğindeki közle tutuşturan adamım
Ben senin arkadaşın değilim
Sevdiğin ya da sevgilin hiç değilim
Ben öyle tanıdık biri de değilim
Ben şu “O kim?” diye sorulunca
“Hiç kimse” denilen adamım