Bu araştırmada çalışanların güçlendirme düzeyi algısının öncelleri incelemiştir. Güçlendirme, dört bileşenden oluşan bir kavram olarak ele alınmıştır: davranışsal, yapısal, psikolojik, sosyal güçlendirme. Çalışanların güçlendirme düzeyi algılarının, çalışanların bireycilikleri, toplulukçulukları ve güven eğilimleri tarafından yordanacağı tahmin edilmiştir. Örgüte güvenin, bu bağıntılara şartlı değişken olarak etki edeceği varsayılmıştır.
Araştırmada yer alan değişkenleri ölçmek için yeni ölçüm araçları geliştirilmiştir. Bireycilik-toplulukçuluk ölçeğinin geliştirilmesi sırasında yerel psikoloji yaklaşımı benimsenmiş, Türk atasözleri taranarak bireycilik-toplulukçuluğu en iyi ifade eden atasözleri seçilmiş, bu sözlerden yola çıkılarak yeni bir ölçek hazırlanmıştır. Güven eğilimi ölçeği, bu araştırmanın amacına uygun olarak çeşitli kişi ve gruplara, farklı
durumlarda duyulan güveni az sayıda soru ile ölçecek şekilde tasarlanmıştır. Örgüte Güven ölçeği, 13 anketten derlenen 99 maddelik bir havuzda yer alan soruların sınıflanması ile oluşturulmuştur.
Bulgular neticesi oluşan modelde sosyal güçlendirme toplulukçuluk tarafından yordanmaktadır; psikolojik güçlendirme, güven eğilimi tarafından yordanmaktadır; yapısal güçlendirme, örgüte güven tarafından yordanmaktadır. Buna karşılık davranışsal güçlendirme, hem toplulukçuluk, hem genel güven, hem de örgüte güven tarafından yordanmaktadır. Dört bileşenin ortalaması alınarak hesaplanan genel güçlendirmeyi ise bireycilik, toplulukçuluk, güven eğilimi ve örgüte güven yordamaktadır.
Bu bağıntılarda örgüte güvenin şartlı değişken olarak etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Alınan neticeler, güçlendirmenin sadece çevresel değişkenler tarafından değil, psikolojik değişkenler tarafından da belirlendiğini destekler niteliktedir. Ayrıca örgüte güvenin yapısal güçlendirmeyi ve genel güçlendirmeyi açıklaması, bu değişkenin güçlendirme ile ilgili çalışmalarda daha fazla ilgi görmeyi hak ettiğine işaret ediyor olabilir.
