Bitki örtüsüne yaşamın ve neslin simgesi olarak bakan insan, zamanla kendi türünün kökenini bu gölgeli bulut ağaçlarıyla ilişkilendirmiş ve böylece insanlığın ilk olarak Dişbudak ve Meşe ağaçlarından doğduğu ya da güzel bir kadın ve güçlü bir ağacın gövdesini kendi kişiliğinde birleştiren bulut tanrıçası Holdadan geldiği inancını ortaya çıkarmıştır. Sonraki yıllarda ağaçlar neredeyse evrensel olarak ya duyarlı varlıklar olarak ya da varlıkları içinde yaşadıkları ağaçların yaşamlarına bağlı olan ruhların kalıcı yerlerini oluşturdukları olarak kabul edildi. Ormanları dolduran ve tek tek ağaçlarda yaşayan Hamadryadlar, Dryadlar, Sylvanlar, Ağaç perileri, Elfler, Periler ve diğer iyiliksever ruhların kavramları buradan doğdu. Sadece Eski Dünyada değil, aynı zamanda Mik-amwes'in (Elf) de Afacan Periler gibi çok eski zamanlardan beri Kuzey Amerikanın sık ormanlarının açıklıklarında ay ışığıyla oynaştığı da söylenir. Bu nedenle, cahil ve batıl inançlıların kurbanlar, adaklar, gizemli ayinler ve danslar yoluyla yatıştırmak zorunda oldukları iblisler, yaramaz yaratıklar, hayaletler, nat'lar ve kötü ruhlar tarafından musallat olunan ağaçların hastalıklı bir fıkri ortaya çıktı. Bu batıl ağaca tapınmanın kalıntıları bazı Avrupa ülkelerinde hala mevcuttur. Almanların Irminsul'u ve Druidlerin Ana Meşesi, Sami milletlerinin Aşerasıyla aynı ailedendi. İngiltere'de, bu ilkel batıl inancın soyundan gelenler, köy direğine kurdeleler ve çiçeklerle süslenmiş ve Jack-in-the-Green'in (İngilizlerin Mayıs Günleri kutlamaları kapsamında gerçekleştirdikleri şenlikler.) eşlik eden adanmışları ve dönen dansçıları vardır. Modern Noel ağacı da Almanyada bu yüzyılın başında çok az bilinmesine rağmen, açıkça pagan ağaç tapınmasının bir kalıntısıdır ve buna Padaytha-bin diyen Birmanyalılar arasında benzer bir ağacın yaygın olması biraz dikkat çekicidir.
