"Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması" olayının saptanması için, 4787 sayılı yasayla konulan yeni yöntemin hukukumuza sağladığı değerli katkıların vurgulanması gerekmektedir. Gerçekten de; söz konusu; "Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev Ve Yargılama Usullerine Dair "9.01.2003 tarih ve 4787 sayılı yasanın 5. maddesinde; aile mahkemelinde psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacı gibi uzmanların görevlendirilmiş olması, ülkemiz açısından boşanma davaları konusunda çok önemli bir devrim niteliğinde olmuştur. Bu yeni olanaklar sayesinde artik; boşanma olasılığı içinde bulunan tarafların; "Geçimsizlik" halinde olup olmadıkları hususunun öznel anlayışlar yerine; gerçekçi yani nesnel ölçütlerle saptanacağı umut edilebilir.
Ancak bu beklentinin yalnızca; mahkemede görevlendirilmiş olan uzmanların bilimsel katkılarıyla gerçekleşecek bir umut olarak sınırlandırılmaması gerekeceği de açıktır. Çünkü karar makamında bulunan mahkeme hakiminin; bilimsel yöntemlerden yararlanabilme fırsatını kullanma yeteneğinin yönetmediği bir yargılamadan, beklenen sonuçların çıkamayacağı tartışılamaz. Bu ise, davalarda; yeniliğe açık, dogmalara karşı, akla uygun, evrenselliğe yönelik, hoşgörülü ya da ölçülü olma sıfat ve tavırlarını içeren "Bilim Ahlakı"na sahip hakimlerin, belli bilimsel yöntemleri kullanmalarını zorunlu kılmaktadır...
İşte bu görüş ve anlayış içerisinde yürütülmüş bulunan incelememizi, aşırı bir cesaret olarak değerlendirilmeyeceği umuduyla, okuyucuların beğenisine sunuyoruz...
