“Çağdaş Türk Şiirinde Yabancılaşma” başlıklı çalışmamızda, 1950’den günümüze, şiir metinleri üzerinden yaptığımız okuma ve incelemelerle, şairlerin hangi sebeplerle nelere yabancılaştıkları ve deneyimledikleri yabancılaşmayı metinlerine nasıl aksettirdikleri üzerinden, yabancılaşma olgusunun şiire yansıyan yönleri ortaya konulmuştur.
Çalışmamızda teoloji, felsefe, sosyoloji, psikoloji ve siyaset bilimi gibi alanların yabancılaşmayla ilgili bilgilerinden elverdiği ölçüde yararlanılmaya çalışılmış; ancak temel yöntem ve düşünsel çerçeve, şiirin sunduğu verilere göre şekillendirilmiştir. Böylelikle şiir verileri, yabancılaşma kuramlarının içine oturtulmak yerine, bütüncül bir yaklaşımla, kendi içinde değerlendirilmiş ve kuramların verileriyle bütünleştirilmiştir.
Çalışmanın Giriş kısmında yabancılaşma kavramı, kavramın tarihsel gelişimi, disiplinlerin yabancılaşmaya getirdikleri tanımlar ve yabancılaşma teorilerinde sıklıkla kullanılan kavramlar hakkında ayrıntılı bilgi verilmiştir. Birinci Bölüm’de yabancılaşma kuramları, Tanrı’ya ve Dine Yabancılaşma, Doğaya Yabancılaşma, Kültüre (Kültürel) Yabancılaşma, Topluma (Toplumsal) Yabancılaşma ve İnsanın Kendine Yabancılaşması olarak adlandırdığımız başlıklar altında detaylı bir şekilde verilmiştir.
İkinci Bölüm’de ise şiir verileri, kuramsal kısımda çerçevesini oluşturduğumuz başlıklar ve onların alt başlıkları doğrultusunda detaylı bir biçimde incelenip tahlil edilmiştir. Böylece yabancılaşmanın şiire yansıyan yönleri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır.
