Çukurova Bayramlığın Giyerken

Çukurova salt bataklıktı, büklüktü. Yalnız tepe eteklerinde el kadarcık tarlalar... Çukurovada in yok cin yok o zamanlar. Göç başlardı gürül gürül, Türkmen göçü... Çukurova bayramlığın giyerken. Yani soyunmuş ağaçlar, soyunmuş toprak, soyunmuş dünya donanırken. Al yeşil göç kalkardı gürül gürül. Alırdık göçü, aşardık dağları, konardık Binboğa'nın yaylasına. Kış basarken de inerdik Çukurovanın düzüne. Büklerini, kamışlıklarını kaplan yaramaz. Bataklık. Yılın oniki ayında otlar dizde. Top top olmuş cerenler gezerdi. Sürmeli gözlü ürkek cerenler... Cereni yavuz atlarla avlardık. Atın yiğitliği ceren avında belli oldu. Kamışları kavak boyu uzar giderdi Çukurovanın. Göl kıyılarında, berdilerin tozakları gün ışığı gibi ışık saçarak dökülürdü sulara. Bütün Çukurova tepeden tırnağa nergis açardı. Gece gündüz yelleri nergis kokardı Çukurovanın. Bir belalı işti Çukurova. Akçadeniz dalga vururdu. Akköpüklü. Yaşar Kemal metinleriyle ve Lütfi Özgünaydın fotoğraflarıyla Çukurova doğası.