Cumhuriyet Dönemi Hükümetlerinin Kültür Politikalarında Müziğin Yeri ve Önemi (1938-1980)

Ünlü İngiliz tarihçi Eric Hobsbawm'ın deyimiyle Aşırılıklar Çağı olarak adlandırılan XX. yu¨zyılın ikinci yarısından itibaren ku¨ltu¨r ve ku¨ltu¨r politikaları konuları tartışılmaya başlanmıştır. 1952 yılında, Amerikalı antropologlar, akademik çalışmalarında kültür kavramına odaklanmışlar ve "Kültür nedir?" sorusuna yanıt aramışlardır. Öte yandan UNESCO’nun 1960’lı yıllardan itibaren uluslararası düzeyde ku¨ltu¨r politikaları konusunu gündeme getirmesi ve pek çok konferans düzenlemesiyle tüm dünyada ve elbette Tu¨rkiye’de de ku¨ltu¨r politikalarına yönelik çalışmalar yapılmaya başlamıştır.
Bu kitapta da 1938’den başlayarak 1980’li yıllara kadar Tu¨rkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ku¨ltu¨r politikaları içerisinde müziğin işlevi ve siyasi perspektiften müziğe atfedilen önem ele alınmıştır. Ku¨ltu¨rel gelişmenin toplumun küresel ölçekli gelişmesinin en önemli parçası olması, bu gelişmenin yöntemsel olarak ku¨ltu¨r politikalarından geçmesi bizi bu konuda çalışmaya iterken, ku¨ltu¨r politikalarını besleyen en önemli kaynaklardan biri olan mu¨zik politikaları ise bu çalışmanın çıkış noktasını oluşturmuştur. Çıkış noktasını mu¨zik politikaları oluştursa da çalışmanın zaman aralığı içinde değinilen tüm konular, Cumhuriyet’in dayandığı tarihsel ve düşünsel altyapı ile birlikte incelenmiştir.