Cumhuriyetin Diplomatı Olmak

Hariciyeciler,” Osmanlı’nın son do¨neminde, askerlerle birlikte, I·mparatorlugˆun c¸o¨ku¨s¸u¨nu¨ o¨nleyebilecegˆi du¨s¸u¨nu¨len ayrıcalıklı bu¨rokrat sınıfı konumuna gelmis¸lerdi. Cumhuriyet do¨neminde de bu ayrıcalıklı konum devam etti. Zira diplomatlar, hem yeni Tu¨rkiye Cumhuriyeti’nin Avrupa devletler sisteminde es¸it ve egemen bir devlet olarak yer alma misyonunun, hem de u¨lkedeki modernles¸me su¨recinin o¨nde gelen tas¸ıyıcıları ve temsilcileri sayıldılar.

Mu¨zeyyen Ezel U¨nal, erken cumhuriyet do¨nemi diplomatlarının bu misyon ic¸indeki karakteristiklerini inceliyor. Batılı egˆitim almıs¸, iyi yabancı dil bilen, Mustafa Kemal’in ve yakın c¸evresinin gu¨venini kazanmıs¸ kis¸ilerden olus¸an bu zu¨mrenin mesleki ideolojisinin ve habitus’unun olus¸umunu ve kendi ic¸indeki gruplas¸malarını go¨ru¨yoruz. Yeni Tu¨rkiye’nin modern kadınının dıs¸ du¨nya go¨zu¨ndeki temsilcileri olma misyonunun yu¨klendigˆi “sefireleri,” yani bu¨yu¨kelc¸i hanımlarını da ihmal etmeden...

Cumhuriyetin Diplomatı Olmak, bir prosopografi, yani kolektif biyografi anlatısı ic¸inde erken Cumhuriyet do¨neminin birc¸ok u¨nlu¨ s¸ahsiyetinin portre eskizlerini de ic¸eren zengin bir aras¸tırma.

“S¸airlik u¨stu¨n olsa sefir olup gezer mi/ Yakup Kadri Tiran’da, Rus¸en Es¸ref Yunan’da”

Yahya Kemal Beyatlı