İktisat, 1929 Buhranı’nın öncesinde konuyu fizik gibi “mu¨spet bilim” haline getirmek için özu¨ olan insandan ve onun karar su¨reçlerinden ayırıp matematikleştirme yolunu seçen ve daha sonra ana akıma dönu¨şen eğilimlerden, 20.yu¨zyılın ortalarından itibaren kurumların önemini, insanların davranış biçimlerini inceleyen, mu¨kemmel olmayan piyasa su¨reçlerini irdeleyen ve art arda Nobel ödu¨lu¨yle tanınırlık kazanan eğilimlere evrilmiştir. Yerleşik karşılaştırmalı u¨stu¨nlu¨k teorisi, u¨lkelerin uluslararası ekonomik faaliyetinin sonuçlarından yola çıkmaktadır. Oysa doğru soru, u¨lkenin uluslararası ticarette başarılı olması için -ki bu doğru rekabetçi kaynak tahsis kararlarıyla mu¨mku¨ndu¨r- yatırım ve u¨retim aşamasında nasıl hareket edilmesi gerektiğidir. Ülkeler bir kez ihracat, ithalat yaptıktan sonraki “post mortem” analizinin, önceki kararların doğru olup olmadığının sağlaması olmaktan öte yararı yoktur. Hedefin rekabet gu¨cu¨ vasfının u¨retimde yani şirketlerde olduğundan hareketle, onların doğru kararları nasıl vereceğini irdelemek önemlidir. Elinizdeki çalışmayı bu iki cu¨mleyle özetlemek mu¨mku¨ndu¨r.
Kitap okunduğunda çok şey du¨şu¨ndu¨ru¨yor, ekonomide, şirketlerde karar su¨recinde rasyonaliteye uymayan bir gözle bakıyor ve akademik du¨nyadan yatırımcılar du¨nyasına, politika yapıcılara kadar birçok kişinin du¨şu¨nce sistemine çok şey katıyor.
