Deniz Bitti

Deniz Kavukçuoğlu, bu kitabında yer alan “Bir Anı“ başlıklı yazısında şöyle diyor: “Bizim kuşağın dağarcığında, acısıyla tatlısıyla anımsayacağımız o kadar çok şey var ki. Öyle şeyler yaşadık ki. Dile kolay, otuz yılım yurtdışında geçti. Türkiye’nin uzağında, ama her gün onu soluyarak yaşadığım uzun yıllar içinde iyisi kötüsü, dostu düşmanı ile birçok insan tanıdım. Bugün çoğunun adlarını bile anımsamıyorum. Ama kimileri var ki, anıları belleğimde hep canlı kaldı.“ Deniz Kavukçuoğlu, genellikle anılarından, yaşanmış olaylardan yola çıkarak yazıyor. Yaşamdan seçilmiş kesitler bunlar. Müthiş bir gözlem gücü, müthiş bir ayrıntı birikimi, çok güzel bir anlatım. Çektiği onca sıkıntıya, acıya karşın, müthiş bir keyif adamı. Her şeyde tat bulmasını, her şeyden zevk, keyif almasını çok iyi biliyor. Yaşanmış bir anı kırıntısından, uzaklarda kalmış bir insandan yola çıkarak yazılan bu yazılar, özünde psikolojik derinlikler taşıyan, kendince hoş bir kurgusu olan, edebiyatın “öykü“ türüne oldukça yaklaşmış (özellikle Deniz Bitti ile Özgürlüğü Haykırmak adlı, daha önce hiçbir yerde yayımlanmamış iki uzun yazı) öykü olamadan birer ’deneme’ olarak kalmış yazılar. Deniz Kavukçuoğlu’na, edebiyatımıza hoş geldin, diyorum.

Erdal Öz