Arap Baharı’nın ardından Mısır’daki dönüşüm sürecinin evreleri özellikle dış politika alanında açık biçimde gözlemlenmektedir. 2011’de Mübarek’in devrilmesi sonrası Yüksek Askeri Konseyin yönetime hakim olduğu dönemde dış politikada ciddi bir farklılaşma gözlemlenmezken Haziran 2012’de cumhurbaşkanı olan Muhammed Mursi’nin bir yıllık iktidarı ise geçmişten ciddi kopuş anlamına gelecek gelişmelere sahne olmuştur. Bu dönemde bir taraftan Türkiye ve Katar’la yakınlaşma sağlanırken diğer taraftan da İsrail’e karşı sertleşen tutum Mursi’nin sonunu hazırlamıştır.
Temmuz 2013’te Suudi Arabistan ve BAE tarafından desteklenen Genelkurmay Başkanı Abdülfettah Sisi’nin başını çektiği askeri darbe Mısır’ın dış politika anlamında Mübarek dönemi koşullarına geri dönüşünün önünü açmıştır. ABD ve Avrupa ülkelerinin desteğiyle meşruiyet sorununu aşmaya çalışan Sisi rejimi Suudi Arabistan, BAE ve İsrail gibi bölgesel aktörlerin siyasi ve mali yardımıyla ayakta kalmaya çalışmaktadır.
2011 devriminden bu yana Mısır’ın dış politika alanında yaşadığı dönüşümü ele alan kitap aynı zamanda ülke iç siyasetinin dinamiklerini de göz önüne sermektedir. Bölgesel ve küresel aktörlerin Mısır’daki farklı yönetimlerle ilişkilerine kapsamlı bir biçimde odaklanan kitap ele aldığı dönem boyunca Mısır ile yakın ilişki içerisinde olmuş ya da Kahire’nin dış politikasında önceliğe sahip ülkeleri de detaylı şekilde incelemektedir.
