Batılı teknik resimlerin, bir başka deyişle, resmin iletişim araçlarının tüm dünyayı fethettiği dijital medya çağında neredeyse kaybolmuş İslami hayat, Annemarie Schimmel’in incelemesinin arka planında da görüleceği gibi, esasen etik ve estetik bir bilince dayanır. Bu unutulmaya yüz tutmuş estetik ve etik bilincin tarihsel ve yorumcu bir tarzda gözler önüne serilebilmesi için İslam’ın dünya kültürüne katkısını doğru aktarmak, bugün her zamankinden daha büyük önem arz eder. Avrupa ile İslam kültürü arasında vuku bulan karşılaşmalar ve yakınlaşmalar, yıkıcı ve yapıcı etkileriyle günümüzdeki kültürel içiçeliğin evveliyatı olarak okunabilir. Bu çalışmasında farklı iki kültürün tarihsel durumlarına, hareketliliklerine ve karşılıklı etkileşimlerine yönelen Schimmel, politika, edebiyat, bilim, felsefe, kültür ve sanat tarihini kaynaştırıp Avrupai ve İslami nefsin tarihteki kesik solukları olarak bazı izleri takip eder. Bu izleri zaman ve mekanın, gayb ve ifşanın berzahından hareketle dil ve şiirde, resim ve nazarda, tasavvur ve tasvirde, akıl ve imanda, eser ve tesirde, çeviri ve alımlamada, görme ve duymada, mimari ve musikide, nihayet okuma ve yazmada görülür kılar. Elinizdeki Schimmel metni, temastan ve keza zıt kutuplardan sıyrılan Garb’ın ve Şark’ın vicahıyla bizi karşı karşıya bırakır ki, Avrupa ile İslam dünyası arasında yapılandan yaşanmışlığa doğru başkalaşan tecrübenin nasıl metinsel bir ifadeye ve kültürel bir vücuda büründüğünü bütün açıklığıyla ve çarpıklığıyla teşhis eder.
