Bu kitabı niçin yazdığıma dair bir bilgilendirmede bulunmak istiyorum: Londra’da çok uzun yıllar çok çeşitli işler yaptım. Bu süreçte farklı farklı işler yaptıktan sonra 1990 yılında 20 sene düğün salonu işletmeciliği yaptım. Bu koskoca 20 yılda hiç zam yapmadan Londra Türk toplumuna hizmetler sundum ve tek Türkiyeli salon olmanın avantajını kullanmadım, kurnazlık yapmadım ve bu toplumun buraya gelişinde en büyük katkı yapan şahıs olarak kendimi kitlelere lanse ve presente etmedim. 1989 Nisan-Mayıs-Haziran aylarına kadar, Kahramanmaraş, Çorum ve Gazi olaylarında Dinci ve Milliyetçi kesimlerce Alevi toplumuna yapılan dayanılmaz katliamlardan kurtulmak üzere Avrupa’ya iltica etmenin tek çıkar yol olduğu bilgisini insanlarımızı verdim. Avrupa İnsan Haklarının bu koşuldaki birey veya kişilere yaptığı yardımı bizzat Adana-Kayseri ve Maraş illeri, ilçeleri ve köylerinde dolaşarak halkımıza bilgilendirmede bulundum. Bu sayede Londra’da 250-300 bin, tüm Avrupa’da ise 800 bin insan Avrupa’ya göç ettiler.
Bu kişilere, en başta Londra için yol göstericilikte bulunarak, İngiltere’ye iltica başvurusunda bulunmaları önerisinde bulundum. Bu insanlarımız buraya geldiklerinde, Türkiyeli ve Kıbrıslı vatandaşlarımızın işletme sahibi oldukları 2500 irili ufaklı konfeksiyon atölyelerinde çalıştılar.
Ben, bir yardımsever vatandaş olarak onlara her zaman yol gösterici olacağıma ve bir ağabey olarak her zaman yanlarında olacağıma samimiyetle inanmalarını istedim.
Başlarda buraya iltica eden insanlarımızın çok sıkıntılı günleri de oldu. Öyle ki birçok kilise bu göçmen vatandaşlara birçok konuda yardım da etti. Daha sonra bu insanlarımızın buraya gelişleri devam etti. 1993 Sivas’ta Alevi vatandaşlarımızın yakılarak öldürülmeleri Avrupa’ya iltica eden bu insanların haklılıklarını gözler önüne serdi ve 2004 yılına kadar ilticalar devam etti. Bu insanların buraya gelmelerinde insan tacirleri büyük rant sağladı. Yaklaşık 10’a yakın şahsın bu rantlardan fayda sağladığını herkes biliyor.
Ben bu göçün başlangıcından itibaren, Avrupa’nın - İngiltere, Avusturya, İsviçre, Belçika, Hollanda ve Almanya’nın mülteci insanlara yardımlarını esirgemediklerini anlatan yardımsever bir vatandaşım. Hiçbir kuruş menfaat düşünmeden gerektiğinde 6 kişilik aileye bilet almış bir insan olarak toplumumuzun içinde benim düşüncemde vatandaşların da var olduğu bilinsin istedim.
