Bu kitabı yazmak isteyişimin nedeni; “Kamuoyunda, Suriyeliler için bunlar adam olsa memleketlerinde kalırlardı. Buraya kaçarak gelmişler. Kendi memleketlerine faydaları olmayanların bize ne faydası olacak” söylemlerinin benim çok zoruma gitmesi olmuştur. Hatta bu konuda bazı Türkmen dostlarımın, akrabalarımın inceden inceye serzenişleri olmuştur. Bende bu konunun gerçek yönünü anlatmak, bu soruya makul mantıklı cevap bulmak için araştırmaya, incelemeye başladım.
Bu konuyu önce bayır-Bucak Türkleri üzerinde araştırdım. Sordum, “Niçin geldiniz?” Aldığım cevapları ses kaydı alarak aldım. O ses kayıtları yazıya dökerek kağıda dökerek yazdım. Suriye Türkmen Meclisi Kültürel faaliyet olarak “Dünden Bugüne Suriye Türkmenleri-I Bayır-bucak Türkmenleri” adlı kitabı mı yayınladı.
Ben bu kitabın yayınlanmasından sonra acaba diğer Türkmen bölgesindeki kardeşlerimiz hangi nedenle göç etmişler. Evlerini yerlerini, yurtlarını bırakmak durumda kalmışlar konusunu bizzat kendilerinden sormak istedim. Onun için Gaziantep’te bulunan çok değerli Halepli dostlarımın yanına gitmeye karar verdim.
Gaziantep’te bulunan dostlarımdan Adil Şan Aşir, Eyüp Ahmetağa, Yahya Dede’yi aradım. Buyur gel dediler. Gaziantep’e gittiğimde bana çok büyük yakınlık gösterdiler. Bir dakika yanımdan ayrılmadılar. Başka dostlarla tanıştırdılar. Her gün bir Halepli Türkmen’in evinde olduk. Her gün toplandığımız evde bir bütün olduk. Ailecek oturduk. Suriye’deki yaşantılarını, başlarına neler geldiğini, kısaca niçin geldiklerini nasıl geldiklerini anlattılar. Ben ses kayıtları aldım. Her toplantı yaptığımız evde misafir ettiler.
