1970’lerde yaşanan krizle birlikte, ülkeler parasal sıkılaştırmaya dayalı para politikalarına (monetarizm) dönüş yaptı. Kurala dayalı para politikası uygulanmaya başladı. Bu uygulamayı para kurulu ve enflasyon hedeflemesi takip etti. Fiyat istikrarı odaklı enflasyon hedeflemesi birçok ülkede başarılı oldu.
Enflasyon hedeflemesi, Taylor Kuralı’na dayalı, hükümete belli kısıtlar koyan, merkez bankasına amaç ve araç bağımsızlığı verilmesini gerektiren bir para politikası tercihidir. Bundan dolayı da kimi zaman para otoritesi merkez bankası ile maliye politikası otoritesi hükümet arasında çatışmalara sebep olabilmektedir. Enflasyon Hedeflemesi’nde, Taylor Modeli, Türkiye ekonomisi için uygulanmıştır. Enflasyon, enflasyon hedeflemesi ve enflasyon beklentileri geniş bir bakış açısıyla ekonometrik olarak incelenmiştir. Bununla birlikte, enflasyon ölçümünden enflasyonun kuramsal çerçevesine, merkez bankası bağımsızlığından enflasyon hedeflemesine kadar enflasyona dair bilinmesi gereken tüm olgular bu kitapta yer almaktadır.
“Mükemmel ve ebedi bir para politikası paradigması olabilir mi? Parasal ekonominin içerdiği siyasi-ekonomik ilişkilerin ve bunları taşıyan kurumların sürekli değişim ve dönüşüm halinde olması bu soruya olumlu cevap vermeyi engelliyor. Bundan öncekiler gibi, enflasyon hedeflemesi de ortaya çıktığı dönemin ve ekonomilerin özgül koşulları tarafından çerçevelenmiştir ve teori-uygulama düzeyinde ciddi hata ve eksikler barındırır. Velhasıl ne evrensel, ne de mükemmeldir. Olsa olsa, belirli bir zaman aralığında dünyanın belirli bir coğrafyasında nominal çapa işlevini başarıyla üstlenmiştir. Ancak, buradan enflasyon hedeflemesinin işe yaramayacağı sonucuna varılmamalıdır. Tersine, bundan sonra geliştirilecek yeni para politikası yaklaşımı gökten zembille inmeyecek, tanım gereği enflasyon hedeflemesi üzerine inşa edilecektir.”
Asaf Savaş Akat’ın Önsöz’ünden.
