Etibe’ye Mektuplar

ey sabaha bir önsöz besmelesiyle oturanlar
sevdanın maviliğini yüreğine düğümleyenler söyleyin…
söyleyin; bir çocuğun gülüşü kaç bahardır
bir çocuğun susuşu kaç ölüm…
ellerim üşüyor kan rengi bir şafakta
ellerim üşüyor ellerim yorgun
"uçurumun kenarındayım hızır" kapama gözlerini gecenin ayazında
uçurumun kenarındayım hicabım kurşun yemiş
mahremimden kan sızıyor sen sızıyorsun gecenin en koyusundan
gece suskun su kurşuni toprak soğuk çocuk ölü

28 Şubat’ta giden günlerde İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi öğrencisi Osman Erdemir hukuksuzluğun tabii bir hal aldığı bir dönemde henüz 22 yaşındayken tutuklanarak idama mahkûm edildi. 24 yıldır cezaevinde hukuksuzluğa karşı direnmeye devam Erdemir; mısraları, kelimeleri ve yaptığı resimlerle şahitliğini sürdürmeye devam ediyor.

Bu kitap, yirmi dört yıldır bedeni hapsedilen şairin dışarıya seslenmek için kaleme aldığı şiirlerinin derlenmesiyle meydana getirilmiştir. Sosyal meseleleri, haksızlıkları, savaşları, direnişi de konu alan 99 şiirden oluşan bu eser, aynı zamanda zindanda devam eden 28 Şubat’ın son bulması çağrısıdır.