Freud ve Doktrini

Bilinçaltı kendisine özgü eğilimleri, özel ifade tarzı ve ruhsal mekanizmaları olan ruhsal bir alanı meydana getirir. Bu mekanizmalar faaliyetlerini yalnız bu alanda gösterir.
Bilinçaltı sistemini büyük bir bekleme odasına benzetiyoruz. Burada ruhsal eğilimler, canlı varlıklar gibi bekler. Bu odaya bitişik daha dar, bir çeşit salon vardır. Bu salonda bilinç bulunur. Bekleme odasında bir nöbetçi bekler. Bu nöbetçi her ruhsal eğilimi muayene eder. Onu sansüre tabi tutar. Hoşuna gitmediği takdirde onun salona girmesine izin vermez. Bilinçaltına ait bekleme yerinde bulunan eğilimler bitişik odadaki bilincin gözünden kaçar. Şu hâlde bu eğilimler önce bilinçsizdir. Eşiğe kadar girdikten sonra bunların bekçi tarafından kapı dışarı edilmelerinin nedeni bilinçli olmalarına imkân bulunmamasıdır.
Biz onların bilinçaltına itildiklerini söylüyoruz. Fakat bekçinin eşiği geçmelerine izni verdiği eğilimler zorunlu olarak bilinçli olmaz. Bu eğilimler bilincin dikkatini üzerlerine çektikleri takdirde bilinçli olabilir. Bu ikinci yere ön bilinç sistemi adını veriyoruz. Bu iki odalı, iki oda arasındaki eşikte duran bekçili ve ikinci odanın sonunda seyirci rolünü oynayan bilinçli varsayım, gerçeğe çok yakın bir fikir sağlamaktadır.