Bu olayların birçok yönüyle serinkanlılıkla değerlendirilmesi gerekiyor. Ben şimdilik vaktim olmadığından kısa keseceğim, belki zamanla daha çok şeyler yazarım.
1. Eylem ve direniş açısından çok başarılıdır. Hattâ efsane olacaktır. Bir halk ihtilâlinin ne olduğunu ve nasıl olacağını burnumuzun dibine kadar getiren bir belge niteliğindedir. Bu şuuru uyandırmıştır. Tarihinde hiç böyle şeyler olmayan Türk halkına öğretici olmuştur.
2. Başarısız bir darbe girişimidir. Kemalistlerin peşinde darbe yapmaya çalışan, "ordu göreve!" diye bağrışan solcuların bundan çok dersler çıkarması gerekir. CHP bundan geri adım atmakla, ülkeyi iç savaştan korumuştur. Genel olarak ise sol çok bozdu. Bu bir gerçek. Belki de Türkiye'de kalmadı. (Daha sonra kısmet olursa bunu analiz edeceğim.)
3. İlk etapta Erdoğan'ı güçlendirdi. Çünkü bu tür bir girişim eğer öldürmüyorsa, güçlendirir. Ama bunu değerlendirmek ve tersine çevirmek de mümkündür. Öyle ki, bu direniş sayesinde Erdoğan’ın Suriye'ye girme ihtimâli hemen hiç kalmadı. Var mıydı bilmiyorum ama, düşüncesi bile neler olabileceğini gösterdi. Suriye'de Esad direnişçileri bertaraf ederse, ki edeceğine, Batı'yla da bu konuda mutabık olduğuna dair sinyaller var, Erdoğan içeride çok zor durama düşecektir. Esad gitseydi, Erdoğan yüzde 80'le gelirdi. Esad gitmezse, Erdoğan yüzde 20'yle gidebilir.
4.Erdoğan'ın Batı ile arasını açtı. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak...
5.Devrim yapacaksanız haberim olsun. Türkiye'de kemalizmin halk devrimi yapma şansı yoktur. Müslümanları dışarıda bırakan, Müslüman Türk halkını bir biçimde işin içine çekmeyen bir halk devrimi mümkün değildir.
