1979 yılında yayımlanan Greenwich Meridyeni, kendi kuşağının romancıları arasında en iyi hikâye anlatıcılarından biri olarak tanınan Jean Echenoz’un ilk romanıdır. Pasifik’te kaybolmuş ve ortasından u¨nlu¨ Greenwich meridyeninin geçtiği; gu¨nu¨n aniden ertesi gu¨ne dönu¨ştu¨ğu¨ ıssız bir adada geçen romanda, dedektiflik tu¨ru¨nu¨n tu¨m klişeleri -roman ya da film- seferber edilir. Tu¨m kahramanların katıldığı çifte aldatmaca, bir dizi olayı tetikler: kiralık katiller, ajanlar, gizli cemiyetler, entrikalar, ihanetler ve sonu gelmeyen yu¨zleşmeler...
Roman, aynı zamanda Amerikan dedektif hikâyelerinin ve filmlerinin bu¨yu¨k bir parodisi gibidir. Eğer kimin, kime çalıştığından ve ne yaptığından asla emin olamadığınız dedektif hikâyelerinden hoşlanıyorsanız, bu çok katmanlı, kafa karıştırıcı ama son derece keyifli kurguya bayılacaksınız. Oldukça muğlak ve gizemli göru¨nen hikâye, sinematografik bir göru¨şle; mantık, ölçek ve perspektif değişiklikleriyle sunuluyor. Su¨ru¨kleyici olduğu kadar dil bakımından da zarif olan bu roman, noir tu¨ru¨nu¨n unsurlarını da etkili bir şekilde kullanıyor ve kader ile şansı birleştirerek, herkesi baş döndu¨ru¨cu¨ bir kasırgaya su¨ru¨klu¨yor.
Herkes bilir ki, hayali bir çizgiyle uzatılan Greenwich meridyeninin her iki yanında o gu¨n ve bir sonraki gu¨n vardır. “Bu bir skandal,” diyor Caine, “zaman ve mekânı uzlaştırmayı asla başaramadığımızın kanıtı.”
