Uluslararası hukuk, emperyalizm dahil, küresel güç ilişkilerinin belli bir düzleme oturtulması için göz ardı edilemeyecek bir alandır. Bu alan, küresel güç ilişkilerinin basit bir tezahürü ya da türevi olmadığı gibi, kendi kendine ortaya çıkan ve havada asılı kalan kuralların özgül bir bileşkesi de değildir. Güç Buyruk Düzen, uluslararası hukukun küresel güç ilişkileri içindeki konumunu ekonomi-politik yöntemiyle ele alarak değerlendiren çalışmaları gündeme getirerek, meselenin özellikle fazla teknik olmayan boyutlarını açığa çıkaran bir çalışmadır.
Meselenin bu boyutları, eleştirellik imkânları barındıran dört ana çizginin uluslararası hukuk bağlamında değerlendirilmesi esnasında açığa çıkmaktadır. Güç Buyruk Düzen’de Ali Murat Özdemir, bu dört ana çizgiyi eleştirel yoruma tabi tutmamızı sağlayan beşinci bir çizgi üzerinden söylemini geliştirerek, uluslararası hukuk kuramına dair bütünsel bir çerçeve çizmekte ve aynı zamanda uluslararası hukuku düşünebilmemiz için gerekli nosyonları gündeme getirmektedir; bu amaçla “egemenlik; insani müdahale; önleyici meşru müdafaa; hukukun üstünlüğü; güvenlik; sözleşme özgürlüğü; eski, yeni üçüncü dünya; demokratik yönetişim; çoğulculuk; özel mülkiyet; hoşgörü; demokrasi; liberal çoğulculuk karşıtlığı” gibi kavramları, “demokrasiler birbirleri ile savaşmaz” türünden iddiaları kuramsal düzeyde inceleyerek, uluslararası hukuk bağlamında güç, buyruk ve düzen arasındaki ilişkileri anlamak için okura, yararlanabileceği bir perspektif sunmaktadır.
