Kitabın "süreç" başlığını taşıyan birinci bölümünde, güvencesizleştirme biçimleri üzerine yapılan çalışmalar yer almaktadır. Özay Göztepe, yeni dönemin ana yönelimlerini, olgusal dayanaklarla gözler önüne sermekte; Güven Savul, standart dışı istihdam biçimi olarak da nitelenen güvencesizleştirmenin esas çalışma biçimi haline gelişini incelemekte; Denizcan Kutlu, güvencesizleştirme örüntülerini Türkiye’deki güncel gelişmeler bağlamında ele almaktadır. İkinci bölüm, "yanılgı" başlığını taşımakta ve sınıf mücadelesine dair yanlış tartışmalara işaret etmektedir. Şebnem Oğuz, güvencesizleştirme sürecinin temel tartışma argümanlarından olan prekarya kavramı üzerine odaklanmakta ve kavramın tarihsel gelişimini inceleyerek, sınıf mücadelesi açısından taşıdığı kısıtlara (ve olanaklara) değinmektedir. Richard Seymour tarafından kaleme alınan ve Akın Sarı tarafından çevirilen yazı ise prekaryanın eski ve yeni yönlerine diyalektik bir bütünlük içinde açıklık getirmektedir. Kitabın son bölümü ise "olanak" başlığında, güvencesizleştirmeye karşı mücadele stratejilerini tartışmaktadır. İlk yazıda Atilla Özsever, Tekel Direnişi ile görünür kılınan güvencesizleştirme hamlelerini, Türkiye’deki gelişim seyriyle ortaya koymakta; Mehmet Ümit Erdem, güvencesizleştirmeye temel karşı koyuş biçimi olan fiili mücadeleyle hukuk arasındaki ilişkiye odaklanmaktadır. Kitabın ana kaygılarından birinin yükünü gideren Ferda Koç, yazısında, işçi sınıfı hareketinin geleceğini, bugünkü sınıf gerçekliği ve direnme koşulları ekseninde ele almakta; böylece somut, gerçekçi bir mücadele ve örgütlenme stratejisini üretme konusunda önemli bir boşluğu gidermektedir. Hemen devamında da Tufan Sertlek, bu tartışmalara, toplumsal hareket sendikacılığı üzerinden dahil olmaktadır.
