“Elimden geleni yaptım, son ana kadar ve kendi fikrim ugˆruna o¨lu¨yorum, bir bas¸kasının fikri ugˆruna, bir du¨s¸manın fikri ugˆruna degˆil. Biliyorum ki benim fikrim, bizim fikrimiz kaza- nacak, ku¨c¸u¨k o¨ncu¨ olarak bizler du¨s¸sek bile. (...) Alman halkı en beterinden esirgensin isterdik. Ku¨c¸u¨k grubumuz dimdik ve cesurca mu¨cadele etti. O¨zgu¨rlu¨k ic¸in cehdettik ve korkak degˆildik. Hepinize tes¸ekku¨r ediyorum! Son ana kadar kuvvetli olalım!” Nazi iktidarına kars¸ı yu¨ru¨tu¨lmu¨s¸ bir direnis¸ mu¨cadelesi...
Yasa dıs¸ı bildiri dagˆıtarak, anti-fas¸ist mu¨ttefik gu¨c¸ler ic¸in istihbarat toplayarak, hayati tehlikede olanlara yardım ederek rejime dire- nen, daha sonra “Kızıl Orkestra” diye adlandırılacak bir grup... Son derece esnek, karmakarıs¸ık bir ilis¸ki agˆı: Muhafazaka^rlar, milliyetc¸iler var, liberaller, sosyal demokratlar, komu¨nistler var, belirli bir siyasi fikre bagˆlı olmayanlar var. Aristokratlar, akade- misyenler, sanatc¸ılar, memurlar, subaylar, is¸c¸iler var. Yas¸lılar var, genc¸ler var.
Kadınerkek, yaklas¸ık yarı yarıya. Direnis¸ agˆının merkezinde, ikisi de milliyetc¸i-muhafazaka^r aile ve muhitlerden gelen tutkulu bir genc¸ adam ve tutkulu bir genc¸ kadın yer alıyor: Kitaba adlarını veren Harro ile Libertas. Direnis¸ hika^ye- si, ikisinin as¸k hika^yesiyle ic¸ ic¸e gec¸iyor. Harro ile Libertas, bu trajik hika^yeyi, genis¸ bir doku¨mantasyona dayanarak, roman gibi anlatıyor.
