Hayalname

Her gün pek çok şey bekliyordum; gelmek bilmeyen otobüsler,
randevusuna geciken sorumsuz arkadaşlar, bir türlü demlenmeyen
çay, zamanın yavaşladığı sıkıcı dersin bitimi... Fakat daha önce annem
hariç herhangi bir kadını özlemle beklemişliğim yoktu.
Sesi rehavi makamında bestelenmiş bir Gizem vardı. Fesleğen
kokusu, Galata Kulesi’nin gölgesi, şekersiz çay, sutyen askısının
laciverdi, martı sesleri... İlahiyat okumaya gelen çocuğun başını
döndürdü... Âşık, maşukadan başka her şeye kör olandı. Sonra Lâl
çıktı, hazine avcıları ve diğer polisiye olaylar...
Harun Candan bir yolculuk anlatıyor Hayalname’de... Arayan birinin
iç sesiyle bizi gezdiriyor. Gökte yıldızlar, karaya oturmuş bir hayal
teknesi. Yeni ve sakin bir ilk roman