Kaçımız hayatın boş, fast food türü, çabucak tüketilip sindirilen saçma sapan bir tiyatro oyunu olduğunu biliyoruz? Siz hiç kendinizi bir Irak vatandaşı olarak hayal ettiniz mi? Savaşta yakınlarınızı kaybettiğinizi annenizi, babanızı, kardeşinizi, eşinizi, çocuğunuzu bir daha hiç göremeyeceğinizi bir an yapayalnız kaldığınızı hayal ettiniz mi? Siz hiç depremle büyük bir darbe almış tiyatro sahnesinde rol aldığınızı hayal ettiniz mi? Evinizin, eğer varsa arabanızın, zaten kıt olan yaşam kaynaklarınızın, suyun, gıdanın, bulabilirseniz ilacın tükendiğini, yakınlarınızın yaşayıp yaşamadığını değil de cesetlerini bulabilme telaşı içine girdiğinizi üzüntü, yıkım, kin ve intikam duyguları içinde ne yapabileceğinizi düşündüğünüzü hayal ettiniz mi?
Siz hiç yakınınızda şu an hayatta olan sevdiğiniz!!! insanlara onları sevdiğinizi yüzlerine söylediniz mi?
Kaçınız bugün annesine onu sevdiğini söyledi? Ha pardon, doğru ya, o nasılsa biliyordur onu sevdiğinizi...
Kaçınız bugün babasına, haydi bugünü geçelim hayatta bir kere bile o ulaşılmaz, o hayat karşısında katı bir dağ gibi dimdik heybetiyle duran adama onu sevdiğini söyledi? Ona sarıldı? Ne gereği var şimdi, o biliyor nasıl olsa…
Kaçınız bugün sevgilisine, eşine sıcak kalpten bir buseyle birlikte onun sizin için ne kadar değerli bir insan olduğunu hatırlattı? Kaderinizin, hayat yolunun bir yerinde karşılaştığına ve sizi bugünlere getirdiğine şükretti? Ne oldu ilişkinize? Monotonlaştı mı? Artık onu tanıyamıyor musunuz? Üzülmeyin. Hemen sarılın embesil aşk dergilerine, yazılarına. Arayın... Siz daha çok ararsınız... Çünkü artık sizin için seni seviyorum demek bile gereksiz, ağır bir külfet hâline geliyor. Neden? Bilmiyorsunuz...
İşte bu yüzden anneler günü, babalar günü ve sevgililer günü var. Ama size bir de hayat günü lazım. Ne için mi? Şu an hayatta olan yakınlarınızın değerini anlayabilmeniz için. Saçmaladığımı düşünüyorsunuz değil mi? Ya da bu kitapla ilgilenmenin bir zaman kaybı olduğunu... Çünkü siz zaten bütün bunları biliyorsunuz. Sizin şuan çok daha önemli işleriniz var. Para kazanmalısınız. Aman sakın diyeyim, siz işinizden gücünüzden olmayın. Kazanın... Daha çok para kazanın... Kazanın ki eviniz elinizden gitmesin. Arabanızın bakımı için para ayırabilesiniz. Yazlığınızın bakıma ihtiyacı var, para lazım. Bomboş evinizden arabanızla tek başınıza yazlığınıza tatile gitmeyi ister miydiniz? Ne alakası var şimdi? Çünkü sizin sonsuza dek bir işiniz, dolayısıyla paranız olacak. Siz hayat karşısında hep güçlü olacaksınız. Etrafınızdaki insanlar sonsuza dek sizin yanınızda olacaklar değil mi?
Haklısınız, belki de bu kitapla ilgilenmek sizin için bir zaman kaybı. Zaten içindeki şiirler de sevgi ve aşk adına yazılmış şiirler. Unuttum ben, kusuruma bakmayın. Siz onları parayla alabiliyordunuz ya...
Şimdi gidip biraz daha sevgi satın alın! Çünkü ona çok ihtiyacınız var. Son bir şey daha, bugün "Hayat Günü". Geç olmadan sevdiğinizi söyleyin. Çünkü o; bunu duyabilecek kadar değerli bir insan...
