Hazırol Kalbim

Hazırol Kalbim

Hazırol kalbim

Türküsünü söylemeye

Derin yara almış

Bir umudun

(1971)

Metin Demirtaş’ın şiirini tanımlamak ya da özetlemek için birden çok tanıma gerek duyuyor insan. Bir yanıyla ’tapuları yok, düşleri çok insanların türküleri’dir onlar. Başka bir yanıyla ’hançer gibi lirikler’ diyesim geliyor: Ey halk/ Ey sağır ve büyük okyanus/ İşte yine yaralı/ Yine yalnızdır oğulların/ Bas bağrına.

Mehmet Bayrak

Yaşayan da özlenir

Ölen de...

İki hasretin derinliği

Kimine aynı gibi gelir

Birinde,

İr gün,

Bir daha,

Kucaklaşabilme umuduna ilişkin

Umarsız,

İnce bir sızı gizlidir.

(1996)

Yüksek sesli bir şiir değil Metin Demirtaş’ın peşinden gittiği. Sanki şiir söylemek gibi bir iddiası yok... Gündelik konuşma dili yalınlığında dizeleri. Kalabalık bir parkta kendi köşesine çekilmiş, elinde dünyadan haberler taşıyan gazetesi, cebinde şiir kitabı, yalnız bir adam görüntüsü içinde, masasına konan Akdeniz kuşlarını ürkütmekten korkar gibi, adeta mırıldanıyor şiirini.

Necati Güngör