Herkes Değilsin Sen

Kim vurduya gitti hayallerimiz

Kulağımızdan tutup çekmişken ayrılık.

Yaralandı söyleyemediğimiz cümleler

Talihine binlerce özür borçlu bu kör aşk

Hiç vazgeçmiyor, geçmeyecek,

Adım adım iz süren yalnızlık.

Tüm şüpheleri çürütmüş

Delili olmayan yalanlar,

Saatler yine yalnızlığa dönüyor.

Kâğıttan yaptığımız gemilerimiz çoktan batmış

Kimyası bozuk şu düzende,

Senden sonra aşk rafa kalkmış,

Bir daha ne var, bir daha olsun

Gülüşün görülür mü ay tutulmadan?

Buralar soğuk, buralar ıssız

Kepaze oldu düşlerim,

Ömrümün gün batımıydı son gülüşün,

Alışamadım bu yalnızlığa,

Öyle bir gidişin vardı ki,

Bu yüreğe sığmadı ayrılık.