Lipovetsky’nin eserlerinde yer alan ikili görüşün faydası, Marksist ve liberal şemalar dışında, demokrasilerimizin geleceğinin o okumanın içinde açık olduğu ve de yine bireysel ve kolektif sorumluluğun o okumada dolu dolu ve tam olduğu, “şimdiki zaman”ın yeni bir okumasını teklif etmesindedir. Kendi yarattığı güçlükleri bir tek liberalizmin çözebileceğini düşünen liberallere karşı Lipovetsky, pazarın rolünün sınırları olduğunu ve sözde göksel görünmez elin pazarı içeriden düzenlemesinin, onun aşırılıklarından korunmak için görülmez eldivenlere ihtiyacı olduğunu hatırlatır.
Kapitalizmde çelişkili bir mantık bulunduğunu ilân eden ve gelişi zorunlu olan sınıfsız bir toplum lehine militanlık yapan Marksistlere karşı Lipovetsky, çelişkinin nasıl bireylerin bağrına kazınmış olduğunu, sembolik savaşların/mücadelelerin ne kadar yoğunluk kaybettiğini ve geleceğin öngörülemez oluşunun, onun şimdide hep birlikte inşa edilecek bir şey oluşundan kaynaklandığını gösterir. Şimdinin karmaşıklığını hesaba katarak, ondan türetilmiş idealist ya da felâket tellalı okumaları reddederek Lipovetsky hipermodernitemize dair aynı zamanda hem rasyonalist hem pragmatist olma iddiası taşıyan ve de sorumluluğun, demokrasilerimizin geleceğinin temel direği olduğu bir yorum teklif eder.
Gerçek bir sorumluluk üstlenme olmaksızın, somut sonuçlardan yoksun faziletli niyet beyanları yetmeyecektir. İnsanların zekâsına değer vermek, kurumları harekete geçirmek ve çocuklarımızı şimdinin ve geleceğin sorunlarına hazırlamak gerekecektir. Sorumluluk üstlenebilme kolektif olmalıdır ve de yapabilmenin ve bilebilmenin bütün alanlarında uygulanmalıdır; ama bireysel de olmalıdır, zira moderniteden miras aldığımız bu özerkliğin mesuliyetini sırtlanmak da son kertede bizlere kalmıştır.
