Bu birinci kitapta, kapitalist teknolojinin gelişimi karşısında şaşkınlığa düşmüş iki kişinin görüşlerini ele alıyorum. Birincisi Yuval Noah Harari adlı yazar. Homo Deus adlı kitabında özetle, gelecekte kendini tanrı yerine koyacak ve ona göre davranacak insanlardan, onların kuracağı düzenden bahsediyor. Teknolojinin muazzam gelişiminden paniğe kapılıp birçok çelişki yaşıyor. Ve uçuk kaçık kuramlar ileri sürüyor. Yazar sınıfsal açıdan olaylara bakma yeteneğinden yoksun olduğu için haklı olarak panikliyor. Gerçekten de Trumpvari kapitalistlerin kontrolündeki teknolojiyle neler yapılmaz ki? Harari ezilenlerin temsilcisi Marx ve Engels’e olumlu şekilde değiniyor. Yeni dönem komünistler (Stalin, Brejnev vb.) üzerinden komünizmi mahkûm ediyor. Dolayısıyla dünyaya Trumpvari tanrısal insanların hâkim olacağından pek emin.
Ayrıca Paul Mason’un Kapitalizm Sonrası kitabındaki tezlerini inceliyorum. Mason, tıpkı Harari gibi sınıf bakışından uzak öngörülerde bulunuyor. Fakat kapitalizmin bağrında yani teknolojik alanda filizlenen sosyal değerleri kabul ediyor. Onları bir bilim adamı titizliğiyle açığa çıkartıyor. Fakat temel hatası: 1- kapitalizmin yıkılmayacağına ilişkin saplantısı, 2- yıkılamayan kapitalizmin, giderek Post-Kapitalizm denen bir sisteme dönüşmesi. Bu sistemin işleyiş mekanizmasını bilmiyor. Fakat incelemesinin sonuçlarından bu sistemin, sosyal, kolektif, parasız olan, paylaşım vb. değerler üzerinde yükselen bir işleyişi taşıdığını öğreniyoruz.
