Cemil Meriç, "Bu Ülke" adlı kitabına şu cümleyle başlıyor: "Ne gülüyorsun? Anlattığım senin hikâyen..." Pekâlâ; ya bizim hikâyemiz? Bir millet düşünün ki, "Horasan Şâhı" olarak tanınan ve Hazret-i Peygamber’in 8. göbekten torunu olan İmâm-ı Aliyy’ûl Rızâ’nın muhabbetiyle İslâmiyet’i kabul etmiş... Bir millet düşünün ki, Hazret-i Peygamber’in 11. göbekten torunu olan İmâm-ı Hasan’ûl Askerî’ye, "bizden" manasına gelen "Askerî" mahlasını vererek daima Ehl-i Beyt’i zalimlere karşı korumuş... Bir millet düşünün ki, "Muhammed, Ali, Hasan, Hüseyin" isimlerini en sevdiklerine vererek, evlâd-ı resûlü kendi evlâdı gibi sevmiş... Bir millet düşünün ki, Horasan Mektebi’nde nice erenler yetiştirerek Yesevî Ocağı’nı kurmuş ve bu ocaktan nasip alan erlerle Anadolu’yu yurt tutmuş... Bir millet düşünün ki, Abdalân-ı Rûm (Anadolu Abdalları) ile bu toprağa mana incileri saçmış ve bu necip millete manevî rehberlik yapmış... Bir Millet düşünün ki, Gaziyân-ı Rûm (Anadolu Gâzîleri) ile yalnızca tesbih değil, kılıç da çekmiş ve serhât boylarında nice fetihler yapmış... Bir millet düşünün ki, Ahiyân-ı Rûm (Anadolu Sanatkârları) ile bu topraklarda ticareti canlandırmış, sanata ve estetiğe değer vererek, ibâdet aşkıyla bu toprakları yeniden imâr etmiş ve Anadolu’yu kanaviçe gibi işlemiş... Bir millet düşünün ki, Bacıyân-ı Rûm (Anadolu Bacıları) ile nice katliamların yarasını sarmış; nice Horasanîler, Mevlevîler, Cevlâkîler, Bektaşîler, Haydarîler, Melâmîler, Kalenderîler, Yesevîler, Bayrâmîler, Ahîler, Alperenler ve Gazîler doğurarak bu toprakların asıl anası olmuş... Bu kitap; Sünnî’si, Alevî’si, Caferî’si, Bektâşî’si, Tarikatçısı, Cumhuriyetçisi, Sağcısı, Solcusu, İşçisi, Patronu, Ustası, Çırağı, Amiri, Memuru, Atatürkçüsü, Liberali, Muhafazakârı, Laz’ı, Kürt’ü, Türkmen’i, Çerkez’i, kısacası milletimizin tüm kesimleri tarafından okunması gereken bir kitap... Unutmayın! Bu bizim hikâyemiz...
