Austin, analitik hukuk kuramı ile “hukuki pozitivizmi” sistematik olarak ilk ortaya koyan hukuk felsefecilerden biri olarak kabul edilmektedir ve ona ait olan bu eser bir buçuk yu¨zyıl öncesinden bu yana hukuksal pozitivizmin en çok tartışma konusu yapılmış metinlerindendir.
Austin dört çeşit yasa olduğunu belirtir: 1. Tanrı’nın Yasaları, 2. Pozitif ahlak, 3. Figüratif anlamda yasalar ve 4. Pozitif yasalar. Tanrı yasaları, insanların ceza gerektiren suçlar işlemesini engelleyici nitelikte olan tövbekârlığı ortaya çıkartır. Benzer şekilde pozitif ahlak, kişileri onlara bir takım ödevler yükleyerek zorlar, fakat Tanrı’nın yasalarında olduğu gibi doğrudan yaptırımlara sahip değildir. Figüratif anlamda yasalardan bahseden Austin, doğanın yasalarına işaret etmektedir. Bu tür yasalar insan tarafından insan için yapılmadığından ve insanların saiklerini belirlemeye yönelik yaptırımları da olmadığından hukuk bilimiyle ilişkisizdir. Sonuç olarak Austin’e göre, hukuk biliminin konusu sadece pozitif yasalardır.
Hukukçuları ilgilendiren en önemli yönu¨, hukuku bilimsel incelemek için hukuksal pozitivist paradigmanın öncelikle doğru şekilde bilinmesi ve mu¨nhasıran bir paradigma olarak algılanmasıdır. Hukuk u¨zerine araştırma yapanların, ne hukuka uymak konusunda vaaz vermesi, ne de kendilerini hukukla özdeşleştirmesi beklenmelidir. Beklenmesi gereken doğru bir yöntemi olan araştırmadır.
