Hz. Peygamber (sas), kişisel bakım alanına giren vücut temizliği, saç, sakal-bıyık bakımı, ağız-diş temizliği, el-yüz ve tırnak bakımı gibi davranışları fıtratın bir gereği olarak kabul etmiş ve bu davranışları kendisi de hayatında titizlikle uygulayarak ümmetine de ısrarla tavsiye etmiştir. Bu davranışların bir kısmı (gusül abdest gibi) İslâm’da farz kabul edilerek her Müslüman’ın hayatında bir zorunluluk haline getirilmiş, diğer bir kısmı da (diş fırçalama, saç-sakal bakımı, tırnak kesme vs.) sünnet kabul edilerek onlara güzel davranış olarak kazandırılmıştır.
Hz. Peygamber’in (sas) kişisel bakım uygulamaları, fıtrata uygunluk, sağlığa uygunluk, estetik ve başka din mensuplarına benzememe/özgünlük esasları üzerine bina edilen; her zaman ve her zeminde kolayca uygulanabilen kurallardan meydana gelmiştir. Buna dayalı olarak dinen tüketilmesi haram olan ve esasen zararı yararından daha çok olan alkol vb. ürünlerin bakım, kozmetik ve temizlik ürünü olarak da tüketilmesi uygun görülmemiştir. Hz. Peygamber’in (sas) estetik ve süslenme anlayışında cinsler arası benzeşmemeye özellikle riayet edilmiş, her iki cinsin kendi sınırları içerisinde kalarak tezyin ihtiyaçlarını gidermeleri emredilmiştir. Allah Resulü (sas), her meselede olduğu gibi tezyin/süslenme ve bakım konusunda da aşırılığı hoş karşılamayıp saç-sakal ve diğer aksesuar bakımıyla gerektiğinden fazla meşgul olmayı da uygun bulmamıştır.
