İhanetin Rengi

Seni kalbime sakladım kalbim çaresiz
Kim anlar beni nisan Yağmur’um kim anlar senden başka
Kaçtıkça sana geliyorum sessiz bir direniş benimkisi
Dokunmaya kıyamıyorum seviştiğim tenine
Ödül ve ceza sensin her zerreme
Zehir aktı içime ödendi bedeli dağlandı yüreğim
Cenneti cehennemi sende yaşıyorum nisan Yağmur’um
Tutsak kaldım gözlerinde
Ateşten bir gömlek giydim senin için
Ölüm bile beni senden almasın
Bitme nisan Yağmur’um ömrümde kal
İmkânsız bir düşün ortasındayız bembeyaz ve kaçak
Sus sustum can yoldaşım
Hiçbir dil anlatmaya yetmez sana sonsuzluğumu
Batık bir gemiyiz kırık dökük biraz da dengesiz
Keşke diyorum sabahlar olmasa güneş doğmasa
O görkemli karanlıkta
Hırsız gibi gecede kalsa tüm çıplaklığımız
Bunca günahta sarhoş kaldık
Öncem sonram Baharım Yılmaz’ım Nisan Yağmur’um