Kültür Bakanlığı Kalem Halk Şairi Mehmet Gözükara'nın“İkrar” adlı bu eserindeki şiirleri, aşk vurgunu olan yaralı kalplere tercüman oluyor. Maşuğun âşığa yaşattığı hasret, vefasızlık, zulüm, tegafül etme, ahde vefa göstermeme gibi türlü cefalar karşısında âşığın ruh hâli orijinal imgelerle “sitemli mısralar”a dökülüyor. "Makbuldür âşığın Gözükara'sı" diyen Mehmet Gözükara, aşkşiiri vadisindeki gözü karalığını gösteriyor bu şiirlerinde.
“Sen yeni kaynamış berrakpınarsın
Ovada selvisin, dağda çınarsın
Arada sırada beni sınarsın
Kim demiş yananlar tütmez Dilara”
mısralarında olduğu gibi modern çağların, beton duvarların arasına hapsolmuş; siyasi, ekonomik ve sosyal sorunlardan bunalmış insan ruhuna pınar serinliğinde, çınar gölgeliğinde taze bir nefes olmaya namzet şiirler bunlar.
Mehmet Gözükara'nın şiirleri bestekârlar tarafından revaç görmektedir. Bence bunun en önemli sebebi,beste için gerekli olan zengin ahenk ve coşkun lirizmin buşiirlerinde bulunmasıdır. Gözükara, şiirlerini şiirin sağlam kolonları olan hecenin kalıpları üzerine inşa ederken duraklamakta ve ustaca oluşturduğu kafiyelerle şiiri havalandırmaktadır.
“Yine akşam oldu, yine sen yoksun
Beni yer bitirir uzun geceler
Gel ki odam nergis, menekşe koksun
Sensiz çekilmiyor hazin geceler”
mısralarında olduğu gibi şiiri okurken içindeki gizli melodiyi hissedebiliyoruz.
Mehmet Gözükara; kalem halk şairi olarak aydın ile halk arasındaki dil, zevk ve kültürel farklılıklardan doğan makas aralığını azaltan Abdurrahim Karakoç'un varisidir. Gözükara, halk şiirinin gür ve duru kaynağından beslenerek güzel Türkçenin yalın güzelliğiyle yazdığı özgün şiirleriyle Türk halk şiiri geleneğini çağın idrakiyle bütünleştirmeyi başarmış, halkın zevk ve sanat anlayışını aydın kesime yaklaştırmış ve böylece geniş bir kesime hitap edebilmiştir.
