İstanbul Fetih Destanı Çanakkale Destanı

İşte zamanın karanlığı, gece gibi,

Geçer bir gölge komadan.

İşte Tanrı soluklu kıyılar,

İşte Bizans, kopmuş Roma’dan.

Sakalları uzamış keşişler sırtında,

İlk yaza benzer bir yük:

Sur örülmüş kıyılarda yokluğa taraf,

Taşlarla, kıskançlıkla ağır ve büyük.

Eski İstanbul, ruh kadar eski,

İnsan daha fazla eskiyemez ki.