Osmanlı Hürriyet Cemiyeti adıyla kurulan ve daha sonra adını İttihat ve Terakki Cemiyeti olarak değiştiren, bu yapı, birçok çalışmaya konu olmuş ve araştırıldıkça kendisine ilişkin yeni bulgulara ulaşılmıştır. Osmanlının son dönemine damga vuran bu teşkilatın her ne kadar sevenleri olsa da; kendisinden nefret edenleri de vardır. Cemiyetin iyi yönleri olarak değerlendireceğimiz unsurlara baktığımızda; İttihat ve Terakki’nin, Milli Mücadele’nin temellerini attığını ve bu mücadeleye gerek insan gerek silah sağlamak için canını ortaya koyan bir cemiyet olduğunu söylememiz mümkündür. Yanı sıra Mustafa Kemal’in de bu örgütün bir parçası olduğunu unutmamamız gerekir. Fransız düşünür ve devlet adamı Alexis de Tocqueville; “Kötü bir hükümet için en tehlikeli an kendini ıslaha kalktığı andır.” diyerek bir nevi İttihat ve Terakki’yi tarif etmiştir. İttihat ve Terakki Cemiyeti, kendisini yenilemek isterken mütareke sürecine kadar gitmiş ve varlığını devam ettirse de yenilenmeyi başaramadan siyasi sistemden çekilmiştir. Eserin birinci bölümünde İttihat ve Terakki’yi ile ilgili bilgiler verilirken; ikinci bölümünde ise çoğu kişi tarafından adı bile bilinmeyen; ancak Müslüman ve Türk halkını aç bırakmamak için bankacılık, kooperatifçilik ve esnaf odaları alanlarında girişimlerde bulunarak; Osmanlı’ya yeni bir soluk getiren; bugün bile bir şaheser olarak görülen “Kara Kemal” ele alınmıştır. Kara Kemal’in, İzmir Suikastı ile ilişkilendirilmesi süreci ise roman tadında sizlere sunulmuştur. Bir kişinin ya da bir teşkilatın, iyi ve kötü yönlerini değerlendirme yeteneğimizi çoktan kaybetmiş bulunmaktayız. Günümüz dünyasının ölümcül hastalıklarından biri de işte bu durumdur. Bizler bu yüzden çalışmada, İttihat ve Terakki Cemiyeti’ni objektif olarak ele alarak; değerlendirmeyi size bıraktık. İyi okumalar…
