İyiler Siyah Giyer’in ilk baskısı yayınlanalı iki yıl olmuş. Bu geçeniki yıl boyunca müziğin ritmi hiç azalmadı, alternatif müziklerin, rock’ın yükselişine tanık olduk. Elbette, ülkemizde rock müziğin miladı 2000’ler değil. 1960’lardan itibaren süregelen rock müziğin kökleri Erkin Koray, Cem Karaca, Moğollar gibi isimlere dayanıyor. 2000’lerde iyice olgunlaşan, bir kültür haline gelen rock’ın temelinde bu isimlerin payı büyük. Belki de ilk önce geçmişe bakmak, o günleri kayda geçirmek gerekirdi. Sondan başlamak ise tercih değil, bugüne bire bir tanık olmanın getirdiği acil bir yükümlülük. Sondan başlamak, geçmişe bakmanın başka bir yolu. Dolaycısıyla, düne bakarak bugünün değerlendirmek söz konusu İyiler Siyah Giyer’de.2000’lerde Türkiye rock’ı yeniden keşfetti. Pop müziğin gittikçe kalitesizleşmesi, rock’a olan ilgiyi de arttırdı. Bu, rock’ın popülerleşme sürecine girdiğinin bir göstergesi elbette. İyi müzik dinlemek, ama bu müzikte pop tadında bir şeyler de bulmak isteyen özel bir dinleyici kitlesinin oluşması, rock’ın bir ölçüde popüler alana kaymasına neden oldu.Tüm rock’ın eskimeyen isimlerinin yanında müzik piyasasında henüz keşfedilmemiş genç gruplar da hayata, müziğe, topluma bakışlarını kendi ağızlarından duyuyorlar rock meraklılarına. Rockseverleri buluşturan büyük organizasyonlar, tartışmalara yol açan festivaller de rock kültürünün süzgecinden geçirilerek değerlendiriyor.Müziğin rengi olur mu? Elbette olur! Hayatın, sistemin insana uyguladığı şiddet karşısında sesini çıkarmayı tercih eden, hem de o sesi olabilecek en yüksek volümle, en sarsıcı biçimde çıkaran müziğe ancak siyah yakışır.
