“Fuar” deyince, Türkiye’de uzun yıllar boyunca İzmir Fuarı anlaşıldı. Kültürpark’ta her yaz düzenlenen İzmir Enternasyonal Fuarı, 1950’lerden 1980’lere uzanan zaman kesitinde, memleketin en önemli kültür olaylarından biriydi. Hala da hayatta, fakat o altın çağındaki parıltısından uzak. Fuar’ın 2015’te yeni yerine taşınmasıyla, Kültürpark mekanının ise sonu gelmiş oldu.
Elinizdeki kitap, İzmir Fuarı’nın uzun hatırasıyla çok katmanlı, çok yönlü bir yüzleşme denemesi. İzmir Fuarı, nasıl bir modernlik ve ulusal kimlik arayışına hitap ediyordu? Kültürpark, bu arayışı ve onun imgelerini mekâna ve mimarlığa nasıl yansıtmıştı? Bir kamusal alan olarak, nasıl bir işlev gördü ve nasıl dönüştü? Kültürpark’ın “bilinmeyen tasarımcısı” Mesut Özok, ne düşünmüş ve neden unutulmuştu? Ada Gazinosu ve Fuar’ın diğer gözde mekanları, bir modern eğlence ortamının oluşumunda nasıl bir iz bıraktılar?
İzmir Fuarı’nın politik işlevini unutmamalı. Bir yanda “Amerikan Sergileri”, diğer yanda Sputnik; Soğuk Savaş’ın bir teşhir sahnesidir Kültürpark. Analitik bakışın, hatıralarla, sevgiyle ve “yerel”in ayrıntısıyla zenginleştiği bir kitap. Ahenk Yılmaz, Kıvanç Kılınç, Burkay Pasin’in derlediği kitaba T. Elvan Altan, Kalliopi Amygdalou, Işın Can, Sezgi Durgun, Bahar Durmaz, Emre Gönlügür, Emine Görgül, Deniz Güner, Meltem Gürel, Emel Kayın, Nilay Ünsal Gülmez ve Yüksel Pöğün-Zander katkıda bulundu. Gülsüm Baydar’ın sonsözüyle...
