Jerusalem

Eylül 1977Babamın beni almaya geldiği günü dünmüş gibi hatırlıyorum.Eve ürküntü veren bir gerginlik hâkim. Kimsenin ağzını bıçak açmıyor.Babam zili çalıyor. İlk defa o zili çalmadan evvel kapıyı açmamış olduğumu fark ediyorum. Babam suratında koskocaman bir gülümsemeyle içeriye giriyor. Bu sefer üzerine atlamıyorum. O beni evimden koparacak bir yabancı artık.Sevgili anneciğim, aslında sonsuza kadar ayrılıyorum şu an senden. Ben bilsem, sen de bilsen, asla izin vermezdik buna, inan. Bu kadar zarar göreceğimizi bilseydik... O çocuk, o korkmuş, o sindirilmiş hatime bakmaz, yırtıcı bir vahşi hayvana dönüşür, ne babamdan korkardım, ne de dünyanın geri kalan tüm canavarlarından, dönerdim kucağına. Bilmiyorum, bilmiyorsun başımıza gelecekleri. Kırılıyor anne, tüm masumiyetini yitiriyor ilişkimiz şu anda. Ben, belirsiz vakit sonra dönecek olsam dahi yanına, artık hiç birleşmeyecek ruhlarımız. Çok derin bir kırık bu, aramızdaki uçurum artık hiç kapanmayacak.***Markar Esayan'm bir solukta okunan romanı Jerusalem'de adeta sinematografik bîr anlatım var: sürükleyici ve sarsıcı. Öte yandan bir edebiyat metni olduğunu hissettiren detaylar da yerli yerinde; kişiler arası ilişkiler ve insanlık durumları ustalıkla işlenmiş. Esayan'm kurguladığı karakterler, duygular ve olaylar oyunbaz hamlelere gerek bırakmayacak kadar sahici.